آخرین مطالب
امکانات وب
و پرسشی‌ست قدیمی که همچنان باقی‌ست
که چند فاجعه تا مرگِ این جهان باقی‌ست
«نبودن» از همه جا مثل سنگ می‌بارد
به بودنی که فقط تکّه‌ای از آن باقی‌ست
چقدر عاشق و معشوق مرده‌اند، امّا
هنوز هم که هنوز است عشقِ‌شان باقی‌ست
چه حرمتی‌ست در انسان که بعدِ این‌همه قرن
خطوطِ خاطره‌اش روی استخوان باقی‌ست
اگر چه روح و تنم می‌رود، خوشم با این
که ذوقِ شاعری‌ام هست، تا زمان باقی‌ست
مریم جعفری آذرمانی
کتاب نواحی چاپ ۹۶
نشر فصل پنجم
ما را در سایت بازگشت همۀ قالب های شعری به غزل است دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : aiampoet1 بازدید : 192