بازگشت همۀ قالب های شعری به غزل است

از کتاب "تریبون": اگر موافقِ حذفِ بشر خودم بودمولی از آن همگان یک نفر خودم بودمقسم به هر کس و ناکس که ننگ‌خواهِ من استبه فکر هر کس و ناکس ـ مگر خودم ـ بودمصدای من همه‌جا را احاطه کرد، ولیچرا از آن‌همه محروم‌تر خودم بودم؟من ادعای خدایی نکرده‌ام هرگزاگرچه منشأِ خلقِ اثر، خودم بودمنه متنِ من، که منِ من کتاب شد، زیرا:نه ذوقِ شاعریِ من، هنر خودم بودم مریم جعفری آذرمانی ,اگر,موافقِ,حذفِ,بشر,خودم,بودم ...ادامه مطلب

از کتاب راویه: راستگو بودم از همان اوّل، حرفهایم قسم نداشته استچه کنم با مخاطبِ ساده؟ در شنیدن جنم نداشته استآهِ من قدرِ ناله ام بوده، غصّه هایم همیشه هم قدّندگریه و حسرتم به یک حدّند، زندگی زیر و بم نداشته استمن برای خودم یکی بودم، و خدایی که عین من تنهاستشاهد ماجراست؛ می داند که توهّم برم نداشته استهمه ی ظرفها سیاه شدند، بس که سوزانده ام غذاها رامریمِ بی هنر که جز شعرش ـ جز همین یک قلم ـ نداشته استسی و هشت...اد سالگی آمد، که بدانم هنوز بچّه ام و...ـ گریه کردم ـ به مادرم گفتم: «هیچ کس... دوستم... نداشته است...» مریم جعفری آذرمانیپی نوشت:در بیت چهارم، در نسخه ی دست نویسِ شاعر، "قلم" قافیه بوده است، اما در نسخه ی چاپ شده در کتاب، به جای "قلم"، به اشتباه "هنر" تایپ شده است، کسانی که کتاب را دارند لطفا این مورد را (در صفحه 50) اصلاح کنند. , ...ادامه مطلب